برند تجاری نوعی مالکیت معنوی است که متشکل از یک علامت، طرح یا عبارت قابل تشخیص است که محصولات یا خدمات منبع خاصی را از منابع دیگران مشخص می کند. مالک برند تجاری می تواند یک فرد، سازمان تجاری یا هر شخص حقوقی باشد.
علامت تجاری ممکن است روی یک بسته، برچسب، کوپن یا روی خود کالا قرار داشته باشد. به دلیل هویت شرکتی، علائم تجاری اغلب در ساختمان های شرکت نمایش داده می شوند. از نظر قانونی به عنوان نوعی مالکیت معنوی شناخته شده است.
اولین قانون مربوط به برند تجاری در سال ۱۲۶۶ تحت سلطنت هنری سوم به تصویب رسید و همه نانوایان را ملزم به استفاده از علامت مشخص برای نان های فروخته شده خود کرد. اولین قوانین مدرن علائم تجاری در اواخر قرن نوزدهم پدیدار شد.
در فرانسه اولین سیستم علامت تجاری جامع در جهان در سال ۱۸۵۷ به تصویب رسید. قانون مارک های تجاری ۱۹۳۸ انگلستان سیستم را تغییر داد اجازه ثبت بر اساس “قصد استفاده” ، ایجاد یک فرآیند مبتنی بر آزمون و قانون ۱۹۳۸ میلادی که به عنوان الگویی برای قانون مشابه در سایر نقاط مورد استفاده قرار گرفت ، حاوی مفاهیم جدید دیگری مانند “علائم تجاری مرتبط” ، رضایت نامه استفاده از سیستم ، سیستم علامت دفاعی و سیستم حق مدعی نبود.
از نمادهای ™ (نماد علامت تجاری) و ® (نماد علامت تجاری ثبت شده) می توان برای نشان دادن علائم تجاری استفاده کرد. مورد دوم فقط برای استفاده صاحب علامت تجاری ثبت شده است.
کاربردهای برند تجاری
برند تجاری صاحب نام تجاری یک محصول یا خدمات خاص را مشخص می کند. علائم تجاری را دیگران می توانند تحت توافق نامه های صدور مجوز استفاده کنند. صاحب علامت تجاری می تواند پیگرد قانونی در مورد نقض علامت تجاری را دنبال کند. بیشتر کشورها به عنوان پیش شرط پیگیری این نوع اقدامات به ثبت رسمی علامت تجاری احتیاج دارند.
ایالات متحده، کانادا و سایر کشورها نیز حقوق علامت تجاری مشترک با قانون مشترک را به رسمیت می شناسند و این بدان معناست که در صورت استفاده از علامت تجاری ثبت نشده می توان برای محافظت از آن اقدام کرد. با این حال علامت های تجاری حقوقی به طور کلی محافظت حقوقی کمتری نسبت به علائم تجاری ثبت شده به دارنده ارائه می دهند.
علامت تجاری ممکن است توسط نمادهای زیر تعیین شود:
™ (“نماد علامت تجاری” که حروف “TM” در بالا است و برای یک علامت تجاری ثبت نشده ، علامتی که برای تبلیغ یا مارک کالا استفاده می شود)
℠ (که به صورت حروف “SM” برای علامت خدمات ثبت نشده ، علامتی است که برای تبلیغ یا مارک خدمات استفاده می شود)
® (حرف “R” برای یک مارک تجاری ثبت شده توسط یک دایره احاطه شده است)
انواع برندهای تجاری
علامت تجاری به طور معمول یک نام، کلمه، عبارت، آرم، نماد، طرح، تصویر یا ترکیبی از این عناصر است. همچنین یک برند تجاری غیر متعارف وجود دارد که شامل علامت هایی است که در این دسته های استاندارد قرار نمی گیرند مانند علامت های تجاری بر اساس رنگ ، بو یا صدا. علائم تجاری که توهین آمیز تلقی می شوند اغلب طبق قانون مارک تجاری یک کشور رد می شوند.
اصطلاح برند تجاری همچنین به طور غیررسمی برای اشاره به هر صفت متمایز کننده ای است که فرد به راحتی توسط آن شناسایی می شود مانند خصوصیات شناخته شده مشاهیر.
عملکرد اساسی علامت تجاری این است که منحصراً منبع یا مبدا محصولات یا خدمات را شناسایی کند بنابراین یک علامت تجاری که به درستی نامیده می شود منبع را نشان می دهد یا به عنوان نشان مبدأ عمل می کند. به عبارت دیگر علائم تجاری در شناسایی یک موجودیت خاص به عنوان منبع کالا یا خدمات است. استفاده از علامت تجاری به این روش به عنوان استفاده از علامت تجاری شناخته می شود. حقوق انحصاری خاصی به علامت ثبت شده پیوست می شود.
برند تجاری نه تنها توسط مشاغل بلکه توسط سازمان ها و مذاهب غیر تجاری برای محافظت از هویت و حسن نیت مرتبط با نام آن ها مورد استفاده قرار می گیرد.
حقوق علامت تجاری به طور کلی ناشی از استفاده یا حفظ حقوق انحصاری آن است که درباره برخی از محصولات یا خدمات علامت گذاری می کند با این فرض که هیچ اعتراض دیگری درباره علامت تجاری وجود ندارد.
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید با مشاورین و کارشناسان موسسه حقوقی ثمین عدالت تماس بگیرید.
