کانون وکلای دادگستری، یک نهاد غیردولتی است که در هر کشوری وظیفه پشتیبانی و نظارت بر عملکرد وکلا را بر عهده دارد. در ایران کانون وکلای دادگستری با عنوان کامل “اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران” – به اختصار به آن اسکودا می‌گویند – فعالیت می‌کند. این نهاد غیردولتی در جهت گزینش و پذیرش، حمایت و نیز نظارت بر عملکرد وکلای دادگستری تشکیل شده است و دارای چندین کانون استانی و منطقه‌ای است. قدیمی‌ترین این کانونها، کانون وکلای مرکز است و کانون وکلای دادگستری فارس، کرمان، اصفهان و غیره هر کدام نقش مخصوص به خود را در سطح استان ایفا می‌کنند.
با نگاهی به تاریخ، در ۱۲۸۷ قمری اولین ” کمیسیون تنقیح قوانین“ در ایران تشکیل شد. وظیفه این کمیسیون تدوین قوانین جدید و روز امد از طریق ترجمه قوانین خارجی در ایران بود. این کمیسیون در شوال ۱۳۳۲ قمری اولین فرمان راجع به وکلا را صادر کرد که به موجب ان وکلا موظف شدند در امتحانی شرکت کرده و گواهینامه صلاحیت بگیرند. سیر تحول قوانین و مقررات مربوط به این حرفه از وابستگی کامل به وزارت دادگستری به جانب استقلال بوده است و این استقلال در ۱۳۳۱ در زمان نخست وزیری دکتر محمد مصدق با امضا لایحه استقلال کانون وکلا از جانب ایشان کامل شد. این لایحه را بعدا” پارلمان نیز تایید کرد. استقلال کانون وکلا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به مدت قریب به هیجده سال به حالت تعلیق درامد و از طرف دولت برای کانون سرپرست تعیین شد تااینکه در سال ۱۳۷۶ با تصویب قانون جدیدی بار دیگر هیات مدیره کانون وکلا انتخاب و دوران دیگری از فعالیت مستقل آن آغاز گردید.
امروز در ایران دوازده کانون مستقل وکلا وجود دارد که تعدادی قریب به دوازده هزار نفر وکیل و کار اموز وابسته آن هستند.
